هایپروایزر ، همچنین به عنوان مانیتور ماشین مجازی یا VMM شناخته می شود ، نرم افزاری است که ماشین های مجازی (VM) را ایجاد و اجرا می کند. یک هایپروایزر به یک رایانه میزبان اجازه می دهد تا با تقسیم منابع خود از قبیل حافظه و پردازش ، از چندین ماشین مجازی مهمان پشتیبانی کند.
چرا از hypervisor استفاده کنیم؟
از آنجا که VM های مهمان مستقل از سخت افزار میزبان هستند ، Hypervisors امکان استفاده بیشتر از منابع موجود در سیستم و تحرک IT بیشتر را فراهم می کند. این بدان معنی است که می توان آنها را به راحتی بین سرورهای مختلف جابجا کرد. از آنجا که چندین ماشین مجازی با یک hypervisor می توانند از یک سرور فیزیکی خالی شوند ، hypervisor:
فضا
انرژی
شرایط نگهداری
انواع نظارت کنندگان
دو نوع هیپروایزر اصلی وجود دارد که به آنها "نوع 1" (یا "فلز برهنه") و "نوع 2" (یا "میزبان") گفته می شود. یک هایپروایزر نوع 1 مانند یک سیستم عامل سبک عمل می کند و مستقیماً بر روی سخت افزار میزبان اجرا می شود ، در حالی که هایپروایزر نوع 2 مانند سایر برنامه های رایانه ای به عنوان یک لایه نرم افزاری روی سیستم عامل اجرا می شود.
متداول ترین نوع هایپروایزر نوع 1 یا فلز برهنه است که در آن نرم افزار مجازی سازی مستقیماً بر روی سخت افزاری که سیستم عامل آن معمولاً نصب شده است ، نصب می شود. از آنجا که هایپر ویزورهای برهنه فلزی از سیستم عامل مستعد حمله جدا شده اند ، از امنیت بالایی برخوردار هستند. علاوه بر این ، آنها به طور کلی عملکرد بهتر و کارآمدتری نسبت به نظارت کنندگان میزبان دارند. به همین دلایل ، بیشتر شرکتهای سازمانی ، ناظران فلزی برهنه را برای نیازهای محاسبات مرکز داده انتخاب می کنند.
در حالی که hypervisors فلزی برهنه مستقیماً از طریق سخت افزار محاسبات اجرا می شوند ، hypervisors میزبان در بالای سیستم عامل (OS) دستگاه میزبان اجرا می شوند. اگرچه هایپر ویزورهای میزبان در سیستم عامل کار می کنند ، سیستم عامل های اضافی (و مختلف) را می توان در بالای hypervisor نصب کرد. نقطه ضعف هایپروایزرهای میزبان این است که تأخیر بالاتر از هایپروایزرهای فلزی برهنه است. به این دلیل که ارتباط بین سخت افزار و hypervisor باید از لایه اضافی سیستم عامل عبور کند. hypervisors میزبان گاهی اوقات به عنوان hypervisors مشتری شناخته می شوند ، زیرا آنها اغلب در کاربران نهایی و آزمایش نرم افزار استفاده می شوند ، که تأخیر بالاتر باعث نگرانی نمی شود.
فناوری شتاب سخت افزاری می تواند با افزایش سرعت پردازش هم برای ناظران فلزی برهنه و هم میزبان ، منابع مجازی را سریعتر ایجاد و مدیریت کند. نوعی شتاب دهنده سخت افزاری که به عنوان شتاب دهنده گرافیکی اختصاصی مجازی (vDGA) شناخته می شود ، از ارسال و طراوت گرافیک های 3-D رده بالا مراقبت می کند. با این کار سیستم اصلی برای کارهای دیگر آزاد می شود و سرعت نمایش تصاویر تا حد زیادی افزایش می یابد. برای صنایعی مانند اکتشاف نفت و گاز ، جایی که نیاز به تجسم سریع داده های پیچیده وجود دارد ، این فناوری می تواند بسیار مفید باشد.
هر دو نوع نظارت گر می توانند چندین سرور مجازی را برای چندین مستاجر در یک ماشین فیزیکی اجرا کنند. ارائه دهندگان خدمات ابری عمومی فضای سرور را در سرورهای مجازی مختلف به شرکت های مختلف اجاره می دهند. یک سرور ممکن است میزبان چندین سرور مجازی باشد که همگی بارهای کاری برای شرکت های مختلف در حال اجرا هستند. این نوع به اشتراک گذاری منابع می تواند منجر به اثر "همسایه پر سر و صدا" شود ، هنگامی که یکی از مستاجران بار زیادی را اجرا می کند که عملکرد سرور را برای سایر مستاجران تداخل می دهد. همچنین بیشتر از استفاده از سرور اختصاصی لخت فلز خطر امنیتی دارد.
یک سرور فلزی برهنه که یک شرکت واحد کنترل کاملی روی آن دارد همیشه عملکرد بالاتری نسبت به یک سرور مجازی که پهنای باند ، حافظه و قدرت پردازش یک سرور فیزیکی را با سایر سرورهای مجازی به اشتراک می گذارد ، ارائه می دهد. سخت افزار سرورهای فلزی برهنه نیز می تواند برای افزایش کارایی بهینه شود ، که در مورد سرورهای عمومی مشترک چنین نیست. مشاغلی که نیاز به رعایت مقرراتی دارند که به تفکیک فیزیکی منابع احتیاج دارند ، باید از سرورهای فلزی برهنه خود که منابعی را با سایر مستاجران به اشتراک نمی گذارند استفاده کنند.
هایپروایزر ، همچنین به عنوان مانیتور ماشین مجازی یا VMM شناخته می شود ، نرم افزاری است که ماشین های مجازی (VM) را ایجاد و اجرا می کند. یک هایپروایزر به یک رایانه میزبان اجازه می دهد تا با تقسیم منابع خود از قبیل حافظه و پردازش ، از چندین ماشین مجازی مهمان پشتیبانی کند.
چرا از hypervisor استفاده کنیم؟
از آنجا که VM های مهمان مستقل از سخت افزار میزبان هستند ، Hypervisors امکان استفاده بیشتر از منابع موجود در سیستم و تحرک IT بیشتر را فراهم می کند. این بدان معنی است که می توان آنها را به راحتی بین سرورهای مختلف جابجا کرد. از آنجا که چندین ماشین مجازی با یک hypervisor می توانند از یک سرور فیزیکی خالی شوند ، hypervisor:
فضا
انرژی
شرایط نگهداری
انواع نظارت کنندگان
دو نوع هیپروایزر اصلی وجود دارد که به آنها "نوع 1" (یا "فلز برهنه") و "نوع 2" (یا "میزبان") گفته می شود. یک هایپروایزر نوع 1 مانند یک سیستم عامل سبک عمل می کند و مستقیماً بر روی سخت افزار میزبان اجرا می شود ، در حالی که هایپروایزر نوع 2 مانند سایر برنامه های رایانه ای به عنوان یک لایه نرم افزاری روی سیستم عامل اجرا می شود.
متداول ترین نوع هایپروایزر نوع 1 یا فلز برهنه است که در آن نرم افزار مجازی سازی مستقیماً بر روی سخت افزاری که سیستم عامل آن معمولاً نصب شده است ، نصب می شود. از آنجا که هایپر ویزورهای برهنه فلزی از سیستم عامل مستعد حمله جدا شده اند ، از امنیت بالایی برخوردار هستند. علاوه بر این ، آنها به طور کلی عملکرد بهتر و کارآمدتری نسبت به نظارت کنندگان میزبان دارند. به همین دلایل ، بیشتر شرکتهای سازمانی ، ناظران فلزی برهنه را برای نیازهای محاسبات مرکز داده انتخاب می کنند.
در حالی که hypervisors فلزی برهنه مستقیماً از طریق سخت افزار محاسبات اجرا می شوند ، hypervisors میزبان در بالای سیستم عامل (OS) دستگاه میزبان اجرا می شوند. اگرچه هایپر ویزورهای میزبان در سیستم عامل کار می کنند ، سیستم عامل های اضافی (و مختلف) را می توان در بالای hypervisor نصب کرد. نقطه ضعف هایپروایزرهای میزبان این است که تأخیر بالاتر از هایپروایزرهای فلزی برهنه است. به این دلیل که ارتباط بین سخت افزار و hypervisor باید از لایه اضافی سیستم عامل عبور کند. hypervisors میزبان گاهی اوقات به عنوان hypervisors مشتری شناخته می شوند ، زیرا آنها اغلب در کاربران نهایی و آزمایش نرم افزار استفاده می شوند ، که تأخیر بالاتر باعث نگرانی نمی شود.
فناوری شتاب سخت افزاری می تواند با افزایش سرعت پردازش هم برای ناظران فلزی برهنه و هم میزبان ، منابع مجازی را سریعتر ایجاد و مدیریت کند. نوعی شتاب دهنده سخت افزاری که به عنوان شتاب دهنده گرافیکی اختصاصی مجازی (vDGA) شناخته می شود ، از ارسال و طراوت گرافیک های 3-D رده بالا مراقبت می کند. با این کار سیستم اصلی برای کارهای دیگر آزاد می شود و سرعت نمایش تصاویر تا حد زیادی افزایش می یابد. برای صنایعی مانند اکتشاف نفت و گاز ، جایی که نیاز به تجسم سریع داده های پیچیده وجود دارد ، این فناوری می تواند بسیار مفید باشد.
هر دو نوع نظارت گر می توانند چندین سرور مجازی را برای چندین مستاجر در یک ماشین فیزیکی اجرا کنند. ارائه دهندگان خدمات ابری عمومی فضای سرور را در سرورهای مجازی مختلف به شرکت های مختلف اجاره می دهند. یک سرور ممکن است میزبان چندین سرور مجازی باشد که همگی بارهای کاری برای شرکت های مختلف در حال اجرا هستند. این نوع به اشتراک گذاری منابع می تواند منجر به اثر "همسایه پر سر و صدا" شود ، هنگامی که یکی از مستاجران بار زیادی را اجرا می کند که عملکرد سرور را برای سایر مستاجران تداخل می دهد. همچنین بیشتر از استفاده از سرور اختصاصی لخت فلز خطر امنیتی دارد.
یک سرور فلزی برهنه که یک شرکت واحد کنترل کاملی روی آن دارد همیشه عملکرد بالاتری نسبت به یک سرور مجازی که پهنای باند ، حافظه و قدرت پردازش یک سرور فیزیکی را با سایر سرورهای مجازی به اشتراک می گذارد ، ارائه می دهد. سخت افزار سرورهای فلزی برهنه نیز می تواند برای افزایش کارایی بهینه شود ، که در مورد سرورهای عمومی مشترک چنین نیست. مشاغلی که نیاز به رعایت مقرراتی دارند که به تفکیک فیزیکی منابع احتیاج دارند ، باید از سرورهای فلزی برهنه خود که منابعی را با سایر مستاجران به اشتراک نمی گذارند استفاده کنند.
مدیریت پروژه